Wystawa „Nie tacy inni. Dzieciństwo i młodość sto lat temu” przygotowana została przez Dział Dokumentacji Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej. Jej twórcy wykorzystali materiały zgromadzone w archiwum Instytutu, w którym znajduje się wiele dokumentów dotyczących dzieciństwa. Wśród nich znajdziemy korespondencję, fragmenty dzienników, szkolnych zeszytów, rysunków, czy map.
Nasze najnowsze dzieło „Nie tacy inni. Dzieciństwo i młodość sto lat temu” to wystawa opowiadająca o dzieciach, o młodych ludziach, którzy wychowywali się i dojrzewali od końca XIX w. do połowy wieku XX – mówi prof. Jan Żaryn, dyrektor IDMN.
Twórcy ekspozycji idą na przekór powiedzeniu, że „dzieci i ryby głosu nie mają” i pozwalają opowiedzieć historię własnymi słowami samym dzieciom. Możemy zobaczyć korespondencję, fragmenty dzienników, szkolnych zeszytów, rysunków, czy map, takich postaci, jak Tadeusz Strumiłło, Onufry Bronisław Kopczyński, Władysław Gałka, Jerzy Kurcyusz czy Emilia Gromnicka.
Pomysł na poruszenie kwestii dzieciństwa i młodości pojawił się podczas opracowywania zbiorów Działu Dokumnetacji IDMN. Okazało się, że w gromadzonych zbiorach znajduje się wiele dokumentów związanych z okresem dzieciństwa i młodości. Są to nie tylko oficjalne dokumenty takie jak akty chrztu, czy świadectwa szkolne, ale także materiały o charakterze prywatnym – dzienniki, korespondencja z rodziną i rówieśnikami, laurki, wierszyki i ręcznie malowane obrazki. Odkrycie zainspirowało refleksję na temat dzieciństwa i okresu dojrzewania. Jest to niezwykle ważny etap w życiu każdego człowieka, o którym jednak często zapominamy, kiedy wkraczamy w dorosłość. A już szczególnie nie pamiętamy, że także postacie, które zapisały się w historii, zasłużyły dla nauki i kultury współdzieliły doświadczenie dzieciństwa i dojrzewania, zmagały się z wyzwaniami rodzinnymi i szkolnymi oraz rozterkami wieku młodzieńczego. Dlatego na wystawie podjęłam z koleżanką próbę oddania głosu samym dzieciom, żeby pokazać ich własną perspektywę, zobrazować próby określenia sensu swojego życia, systemu wartości, zaprezentowania wizji i oceny społeczności, w której dzieci były osadzone, ukazania planów, marzeń, a także sposobu spędzania wolnego czasu, różnych form rozrywki i zaangażowania w różnorodną działalność – mówi jedna z autorek ekspozycji, Klara Sakiewicz.
Ponadczasowe dzieciństwo
Celem wystawy jest pokazanie emocji, rozterek, wyzwań, przemyśleń, światopoglądu, wiary, relacji międzyludzkich, a także wszystkiego, co miało wpływ na ukształtowanie Polek i Polaków na patriotów, którzy służyli Ojczyźnie w różnych obszarach działalności. Jednocześnie wystawa eksponuje ponadczasowe elementy dzieciństwa, obrazując tym samym wspólnotę tożsamościową trwającą przez pokolenia.
Wydarzenia towarzyszące
Wystawie towarzyszą wydarzenia w Centrum Edukacyjnym IDMN przy ul. Andersa 20 w Warszawie, skierowane w szczególności do uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych, ale także rodzin z dziećmi m. in. Warsztaty „Rodzinna sobota – gry i zabawy międzywojenne” – 28 stycznia o godz. 11:00. Liczba miejsc ograniczona. Zapisy: media@idmn.pl.
Wystawę można oglądać do 30 stycznia 2023 r., od wtorku do soboty w godzinach 10:00-18:00. Więcej informacji o ekspozycji można znaleźć na stronie Instytutu.
Źródło: idmn.pl
