Zasłużone wyróżnienie dla dr Wandy Półtawskiej. Oddział noworodków będzie nosić jej imię

Oddział noworodków w Szpitalu Ginekologiczno-Położniczym im. R. Czerwiakowskiego w Krakowie będzie miał nowego patrona. Zostanie nim zasłużona dr Wanda Półtawska.

To kolejne wyróżnienie dla działaczki i propagatora wartości. W listopadzie 2021 roku podczas koncertu pamięci ofiar niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück pt. „Siła Miłości” dr Wanda Półtawska, która była więźniem tego obozu, odebrała Złoty Medal Honorowy Polonia Minor za Zasługi dla Województwa Małopolskiego.

Postawa poświęcenia dla bliźnich

Wówczas odczytano m.in. list gratulacyjny od Pierwszej Damy. – Pozostaję pod wielkim wrażeniem dokonań zawodowych i naukowych oraz społecznych Pani Profesor Wandy Półtawskiej, a przede wszystkim Jej postawy – zawsze pełnej poświęcenia dla bliźnich i zarazem bezkompromisowej w respektowaniu wartości chrześcijańskich i patriotycznych – napisała Agata Kornhauser-Duda.

Medal Honorowy za Zasługi dla Województwa Małopolskiego, przyznawany od 2011 roku, to honorowe wyróżnienie, nadawane osobom, instytucjom bądź organizacjom, które w szczególny sposób przyczyniają się do rozwoju Województwa Małopolskiego na różnych płaszczyznach działalności, m.in. społecznej, gospodarczej i kulturalnej.

Bohaterski życiorys

Wanda Półtawska z d. Wojtasik urodziła się 2 listopada 1921 r. w Lublinie. Przed wojną kształciła się w szkole Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Lublinie. Należała do IV Lubelskiej Drużyny Żeńskiej im. Orląt Lwowskich. 17 lutego 1941 r. została aresztowana przez gestapo. Po ciężkim śledztwie osadzono ją w areszcie na zamku w Lublinie. Stamtąd, 21 września 1941 r., jako zaocznie skazaną na śmierć, została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrück. Była jedną z 74 Polek poddanych tam pseudomedycznym operacjom.

Jesienią 1945 r. rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w roku 1964 obroniła doktorat w zakresie psychiatrii. Blisko współpracowała z metropolitą krakowskim kard. Karolem Wojtyłą. Pracowała jako lekarz psychiatra, jednocześnie wykładając medycynę pastoralną w Krakowie, a później w Instytucie Jana Pawła II przy Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie (1981-1984). Była organizatorką i kierowniczką Instytutu Teologii Rodziny, ekspertem oraz członkiem m.in. Papieskiej Akademii Życia.

Została odznaczona papieskim medalem „Pro Ecclesia et Pontificie”. Jest Damą Orderu Orła Białego, posiada przyznawane przez IPN tytuły Świadek Historii i Kustosz Pamięci Narodowej.

Czytaj także:

źródło: Afirmacja, KAI

Afirmacja Extra. Wesprzyj nowy projekt autorów Afirmacji