Kontynuujemy nasz przegląd i podsumowanie polityki prorodzinnej w kontekście wyborów. Rodzina? – Tak! Ale jaka? Wystarczy rzut oka na media, aby się upewnić, że Polska jest obecnie pod intensywną presją rewolucji kulturowej, wywracającej do góry nogami cały porządek społeczny. Rodzina wraz z przyległościami jest właśnie poddawana intensywnym eksperymentom społecznym.
Hasła takie jak: LGBT, gender, surogacja, redefinicja rodziny, edukacja seksualna i seksualizacja dzieci, banki spermy, cyber seks, coparenting – stają się coraz bardziej popularne. Tymczasem, choć to rząd ma przede wszystkim środki, aby przeciwstawić się presji kulturowej, ma się wrażenie, że brakuje tu i inicjatywy i koordynacji działań. Chowanie głowy w piasek to niezbyt sprawna strategia zwycięzców. Szantaż finansowy UE jest tu faktem.
Zagrożenia kulturowe
Ciężar odpowiedzialności za kontrreakcję na wszechobecne zagrożenia kulturowe wobec rodziny nie może spoczywać na społeczeństwie i organizacjach pozarządowych, które nie są same w stanie sprostać choćby skali tego typu działań (o kondycji organizacji prorodzinnych pisaliśmy TU). Jest to więc chyba obszar największych zaniedbań i straconych możliwości. Owszem, to że rząd RP nie przykłada ręki i nie popycha aktywnie rewolucji seksualnej jest dużą wartością, ale trzeba sobie i społeczeństwu jasno uświadomić, że bierność w tej dziedzinie jest w najlepszym razie tylko spowalnianiem tej rewolucji, a nie jej zatrzymywaniem. Prędzej czy później urabiane bez przeszkód przez rewolucyjną nowomowę i pseudonaukowe argumenty społeczeństwo, staje się coraz bardziej i bardziej lewicowe i rzuca się w ramiona utopii. Następuje stopniowe odklejenie się od rzeczywistości.
Grono konserwatywnych wyborców topnieje. To musi się w końcu zemścić na obecnych elitach politycznych. Myli się ten, kto skupiając się na zagadnieniach gospodarczych, lekceważy kwestie kulturowe. Ostrze tej rewolucji jest przede wszystkim wycelowane w demografię, a demografia ma olbrzymie przełożenie właśnie na gospodarkę. Przeciwdziałanie eksperymentom społecznym na rodzinie – to obecnie obszar wręcz gigantycznych i wymagających pilnej reakcji zaniedbań, które poniżej wymieniamy i od których zaczynamy, skromne osiągnięcia – na końcu.
Ważne sprostowanie – traktujemy wszelkie mniejszości i ich prawo do prywatnego życia, także seksualnego z szacunkiem, chodzi o modyfikacje polityk publicznych i wzorców propagowanych publicznie. To już nie jest przestrzeń prywatna, lecz publiczna, która rządzi się swoimi prawami i dobrem całego społeczeństwa.
WYZWANIE:
Zatrzymanie prób manipulacji podstawowymi pojęciami związanymi z rodziną, płcią, seksualnością (a więc próbami ich redefinicji) oraz międzynarodowej i wewnętrznej presji w tym obszarze, a także co najmniej zatrzymanie implementacji rewolucyjnych idei i działań, zwłaszcza popularyzacji nienormatywnych zachowań seksualnych w obszarze edukacji – zaś najlepiej przeprowadzenie skutecznej kulturowej kontrofensywy. Bo nauka, etyka i biologia są po naszej stronie. Przeciwdziałanie ideologicznemu kolonializmowi pod rozmaitymi pozorami, w tym w dziedzinie finansowej.
POTRZEBY I ZANIEDBANIA
- Brak doprecyzowania art.18 Konstytucji, który definiuje małżeństwo, ale jest jednocześnie bardzo często interpretowany tylko jako ochrona małżeństwa kobiety i mężczyzny i jako artykuł dopuszczający tzw. małżeństwa jednopłciowe (przykład w sprawozdaniu na stronie Rzecznika Praw Obywatelskich).
- Brak ratyfikacji międzynarodowej Konwencji o prawach rodziny – opis.
- Brak wypowiedzenia Konwencji Stambulskiej, nierzetelnie przetłumaczonej (powód formalny) i pod pozorem zapobiegania przemocy (Polska ma o wiele bardziej konkretne i skuteczne własne prawo – nasz artykuł) implementującej pojęcia gender i naruszającej tradycyjne wartości. Polska, podobnie jak inne kraje, jest obecnie zmuszona do cyklicznego raportowania stanu implementacji tej Konwencji (system Grevio). A raportujemy m.in,. jak wprowadzamy „polityki wrażliwe na gender” (gender sensitive politics), w tym w sferze edukacji (raport został złożony w 2020 roku, potem odbyła się jeszcze wymiana uwag). Musieliśmy się tłumaczyć m.in. z tego jak kobiety są przedstawiane w podręczniku do WDŻ i dlaczego portretowane są w domu, zamiast w sytuacjach publicznych („Comments submitted by Poland on GREVIO’s final report” odp. na par.80 i 81 s.12), a nawet z tego, jak wprowadzamy równość LGBT w szkołach (par.83 – tamże). Zarzuca się nam także, że nasze prawo dotyczące przemocy jest zbyt neutralne, jeśli chodzi o wymienianie płci i nie rozróżnia, nie koncentruje się na kobietach, a powinno także przeciwdziałać stereotypom nt kobiet oraz, uwaga, strukturalnym nierównościom między kobietami i mężczyznami – cokolwiek to jest (s.18 raportu „GREVIO’s (Baseline) Evaluation Report” z 2021 roku).
Fragment Konwencji Stambulskiej wzywający do wykorzenienia tradycji i stereotypów dotyczących płci- tekst.
4. Gender w polskiej służbie zdrowia, liberalizacja pedofilii i zaburzeń seksualnych – za sprawą implementacji w naszym kraju klasyfikacji medycznej ICD-11, autorstwa WHO (info i protest).
5. Nie zrealizowane przez prezydenta RP Andrzeja Dudę zapisy z Karty Rodziny, ogłoszonej podczas wyborów w 2020 roku, odnośnie ochrony dzieci przed ideologią LGBT (link; fragment poniżej). Zostały zrealizowane np. obietnice dotyczące wsparcia materialnego, czy dzieci niepełnosprawnych.
6. Polska zgodziła się na Okresowym przeglądzie praw człowieka ONZ w 2017 roku do reformy prawa karnego i uzupełnienia katalogu przestępstw nienawiści o orientację seksualną i tożsamość płciową – podał Newsweek i oko.press (jak potwierdziła urzędniczka z biura RPO – zadeklarowała nie wprowadzenie związków partnerskich czy małżeństw jednopłciowych). Tak, Polska była sprawdzana i odpytywana i musiała ustosunkować się wobec 185 rekomendacji.
7. Zamiast Pełnomocników ds rodziny – Pełnomocnicy ds równego traktowania wszędzie gdzie się tylko da: na uczelniach wyższych, w administracji, samorządzie itd. – którzy, oprócz po części pozytywnej aktywności, najczęściej implementują ideologie w każdej sferze polskiego życia publicznego (proste wpisanie hasła w wyszukiwarkę daje takie oto skutki). Wystarczy sprawdzić katalogi antydyskryminacyjne. Słowo „równość” wyparło „szacunek” i „miłość bliźniego” czy „przyzwoitość”.
8. Działalność Pełnomocnika Rządu ds Równego Traktowania. Musi istnieć, aby była zadowolona UE? Tropi między innymi nierówności ze względu na tożsamość płciową i seksualną i wszystkie inne. Nie każda nierówność jest niewłaściwa, niekiedy równość bywa niesprawiedliwa.
9. Kolonializm ideologiczny, nie tylko w funduszach norweskich. Konieczny monitoring funduszy unijnych, norweskich itp. i zewnętrznych źródeł finansowania organizacji lewicowych oraz możliwe przeciwdziałanie im. Konieczne klauzule prorodzinne w zamówieniach rządowych i państwowych oraz family mainstreaming – czyli ocena każdego prawa pod kątem wpływu na rodzinę.
Działalność organizacji LGBT jest finansowana w Polsce przez:
- ministerstwa
- ambasady
- bezpośrednio Komisję Europejską i Radę Europy
- tzw. fundusze norweskie
- samorządy
- spółki skarbu państwa
- organy administracji publicznej
- …i publicznej służby zdrowia
- zagraniczne lewicowe fundacje
- firmy prywatne i korporacje
- organizacje branżowe…
Organizacje te wpuszczane są i do szkół, szkolnictwa wyższego, biznesu itd. – wynikało z raportu Fundacji Mamy i Taty „Organizacje LGBT w Polsce – działalność, finansowanie, sieć powiązań w 2019 roku” i ….niewiele się zmieniło. Największym grantodawcą była Fundacja Batorego, dysponent funduszy norweskich, które w Polsce, nie zostały wzorem innych krajów, ograniczone tematycznie. Poniżej jeden z profili tych funduszy, który jasno pokazuje na co idą w Polsce pieniądze.
Opis jednego z filarów funduszy norweskich na lata 2014-2021.
10. Brak prawnej ochrony wolnego wyboru psychoterapii dla osób o niechcianych skłonnościach homo- czy transseksualnych i ochrona tu samych psychoterapeutów – wobec tendencji do takich zakazów prawnych w rosnącej liczbie krajów. Kary więzienia i olbrzymie kary finansowe – dobitnie świadczą o tym, kto jest obecnie coraz bardziej dyskryminowany (por. infografika z karami).
11. Brak prawnego zakazu tranzycji medycznej i społecznej, co najmniej u osób nieletnich (powstał projekt ustawy autorstwa Ordo Iuris pt. roboczym tytułem „Stop okaleczaniu dzieci” dotyczący zakazu tranzycji medycznej, został opublikowany 12 lipca 2023, tekst).
12. Brak szkoleń personelu szkolnego, medycznego i terapeutycznego, informujących, że tzw. tranzycja społeczna i medyczna wobec co najmniej osób nieletnich jest nieuzasadniona na gruncie naukowym, etycznym, czy prawnym (przykłady manipulacji prawem dostępne są tutaj). Potrzebna jest tu także demistyfikacja również nieuzasadnionych pojęć „uczeń LGBT”, „młodzież LGBT”, wobec niedojrzałości osobowości i płynności identyfikacji u dzieci i młodzieży (por. nasz artykuł „Młodzież LGBT nie istnieje. O jedno kłamstwo mniej”. Praktyki afirmujące gender i wybraną orientację nieheteroseksualną u osób co najmniej nieletnich są zaburzaniem naturalnego rozwoju dzieci i młodzieży i łamaniem istniejącego prawa.
13. Brak kształcenia na uczelniach wyższych w zakresie rzetelnej wiedzy nt tematyki LGBT (np. przeważająco nabytej genezy homo- czy transseksualizmu- rażące błędy w propagowaniu nienaukowych poglądów popełnia tu Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich czy np. Komitet Bioetyki przy Prezydium PAN).
14. Ukrócenie Samorządowej Karty Praw Rodziny – piękny i promujący rodzinę projekt (strona kartarodzin.pl) na fali uchwał samorządowych przeciwko ideologii LGBT i akcji „strefy wolne od LGBT”) został poddany ostracyzmowi na arenie UE (odbyła się nawet wizyta kontrolna w Polsce)i szantażowi finansowemu. Po pouczeniu przez ministra Budę (w listach prosił o przeformułowania niektórych sformułowań) i reakcjach Parlamentu Europejskiego szantaż w wysokości podziałał tak, że część samorządów wycofała się z Karty. Inne – złożyły pozwy przeciwko umieszczeniu ich w Atlasie nienawiści. Sądy niestety często nie brały tu w obronę rodziny, inne spawy sądowe jeszcze się ciągną.
“’Wysłałem pismo do wszystkich samorządów. Mam wątpliwości i nie chciałbym, żeby gdziekolwiek tego typu praktyki dyskryminacyjne się pojawiały’(…) ‘Prosiłem o weryfikację legislacji przez wszystkie samorządy. Jeśli któreś uznają, że jest tam element, który dyskryminuje, może być źle odbierany, ma przypisywane złe intencje, to proszę o ich zmianę’ – powiedział [wiceminister Buda]. Jak dodał, nie będzie ponownie występował z tą prośbą.
Wyjaśnił ponadto, że chodziło mu ‘o jednego typu sytuację, gdzie ktoś aplikuje o środki europejskie do Urzędu Marszałkowskiego, Ministerstwa itp. i spotyka się z gorszym traktowaniem, odmową, z punktu widzenia cech, które nie powinny być brane pod uwagę’ (…) Komisja Europejska wystosowała na początku września list do władz pięciu polskich regionów, które przyjęły uchwały sprzeciwiające się ‘ideologii LGBT’, podkreślając wagę odpowiedzi na wezwanie ‘do usunięcia uchybienia’. KE dała tym województwom czas na odpowiedź do połowy września, zawieszając jednocześnie rozmowy z nimi na temat wypłat środków z programu REACT-EU. Według ‘Gazety Wyborczej’ w związku z uchwałami samorządy mogą stracić nawet 47,5 mld zł.” – pisała Gazeta Prawna 20 września 2021.
15. Przeciwdziałanie seksualizacji dzieci i młodzieży – poprzez nieodpowiednie programy edukacyjne, czy media – marazm prawny. Zaprzepaszczenie obywatelskiego projektu “Stop – pedofilii” złożonego w 2019 roku (utknął w Komisjach Sejmowych) – więcej info TU, który został niesłusznie okrzyknięty zakazem edukacji seksualnej.
Wstrzymany Projekt „Stop Pedofilii”
Utknięcie w zamrażarce sejmowej projektu „Stop pedofilii” wygląda właśnie tak (link).
Po odrzuceniu kolejnych wersji Lex Czarnek, w tym po veto prezydenta, została podjęta inicjatywa „Chrońmy dzieci. Wspierajmy rodziców”. Jej siłą są obostrzenia w postaci zgody rodziców na zajęcia zewnętrznych organizacji w szkole, pozytywna rekomendacja kuratorium oświaty, w tym po prezentacjach materiałów edukacyjnych. Kontrowersje, w tym części organizacji prorodzinnych wzbudzał par. 86 – gdzie zastrzeżono, że MEIN może wyłączyć z tych procedur swoje własne programy – obawiano się tu że po np. po hipotetycznej zmianie władzy artykuł ten będzie wykorzystywany wręcz do seksualizacji dzieci.
16. Brak prawnego zakazu pornografii, w tym szerzenia jej wśród dzieci i młodzieży, a tym bardziej regulacji (i kultury społecznej) dotyczących korzystania przez dzieci ze smartfonów.
„Rządowy projekt ustawy o ochronie małoletnich przed dostępem do treści nieodpowiednich w Internecie” – został wycofany 11-09-2023 (pojawiały się głosy o wadliwych zapisach)- info poniżej.
Wycofanie rządowego projektu ustawy chroniącej dzieci m.in. przed pornografią – link.
17. Coraz bardziej nachalna promocja pedofilii w przestrzeni publicznej, a nawet naukowej- pisaliśmy o tym TU.
18. Przeciwdziałanie promowaniu antyrodzinnych wzorców płciowych i seksualnych pod pozorem polityk równościowych, antydyskryminacyjnych czy zarządzania różnorodnością oraz ochrony nowych, samozwańczych praw człowieka (w administracji publicznej, szkolnictwie, w tym na szczeblu wyższym, w biznesie). Taką rzekomą „polityką antydyskryminującą” zajmuje się np. projekt „Szkoła przyjazna prawom człowieka” realizowany w Warszawie.
19. Przeciwdziałanie promocji homoseksualizmu i trannsseksualizmu w biznesie i represjom wobec pracowników i pracodawów o konserwatywnych poglądach, przez, wobec pracodawców czy wobec pracowników, w tym z naruszeniem ich praw i poglądów (także pod pozorem przymusowych praktyk czy szkoleń antydyskryminacyjnych). W Polsce funkcjonuje projekt „Karta Różnorodności promowana przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu i Deloitte Polska – gdzie wśród sygnatariuszy znajduje się już 280 podmiotów głównie biznesowych [obecnie 327– przyp. red.], organizowane są warsztaty dla liderów zarządzania różnorodnością, czy miesiąc różnorodności” – pisał Instytut „Ona i On” już kilka lat temu (nie mówimy tu o sytuacjach nagannego zwalniania z pracy osób LGBT, ale raczej wykorzystania takiego rzekomego zagrożenia do szerzenia nowych wzorców seksualnych i pararodzinnych. (swoją drogą tożsamość seksualna nie powinna być eksponowana w pracy).
20. NAUKA: brak debaty naukowej, cenzura, lewicowość przeważającej części uniwersytetów. Przeciwdziałanie promowaniu neomarksizmu na uczelniach i w życiu społecznym. Brak katedr na uczelniach wyższych, projektów badawczych, periodyków i publikacji naukowych oraz akcji społecznych, które zajmują się tą tematyką – pisaliśmy o tym TU.
21. Europejska Karta Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym – utopijne i ignorujące bio-psycho-społeczne uwarunkowania prawo; prawo europejskie staje się prawem lokalnym z pominięciem prawa krajowego.
Europejska Karta Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym – link
22. Brak szukania prawdy jako explicite głównego celu systemu szkolnictwa wyższego w Ustawie o szkolnictwie wyższym – „bo docieranie do prawdy jest tu wskazane jako szlachetne zajęcie, ale zupełnie nie wskazuje się, kto miałby owo szlachetne rzemiosło uprawiać. Podkreśla się za to wolność badań naukowych – jak pisaliśmy. Wobec czego mnożą się narracje, paradygmaty u czy opinie oraz rozmaite „studies”, jak „gender studies” czy race studies”, a prawda jest relatywizowana lub zaniedbywana.
23. Likwidacja gender studies, a wzmocnienie liczby i pozycji instytutów rodziny (obecnie w znikomej ilości) oraz nauk o rodzinie w polskim systemie szkolnictwa wyższego.
24. Europejska Karta Praw Naukowca oraz Magna Charta Universitatum – jako narzędzia implementacji ideologicznej (antydyskryminacja, a zwłaszcza wobec określonych grup są tu bardzo podkreślane).
25. Przeciwdziałanie strategii na rzecz międzynarodowego zalegalizowania surogacji powstającej w HCCH – (Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego).
26. Przeciwdziałanie unijnemu projektowi wprowadzenia w Polsce eksperymentalnych form prawnych dotyczących rodzicielstwa (pary jednopłciowe, surogacja) pod pozorem międzygranicznego uznawania rodzicielstwa (Propozycja z 7 grudnia 2022 Komisji UE: Equality package: recognition of parenthood between MS (europa.eu). Między innymi w pkt (18) na s. 24 projektu (pełny TEKST) czytamy także o uznaniu surogacji – pisaliśmy o tym w artykule: ALARM! Chcą nam zafundować surogację!
27. Europejska Strategia na rzecz równości LGBTQI – która próbuje wymusić na Polsce swoje rozwiązania: EU Strategy on the rights of the child, EU LGBTIQ EqualityStrategy
28. Wielokrotne próby wprowadzenia w naszym kraju przez arenę międzynarodową okrężną drogą tzw. małżeństw jednopłciowych – pozwami do międzynarodowych trybunałów, traktatami o małżeństwach transgranicznych, zaświadczeniach z urzędów cywilnych itp.
29. Chrześcijanie są w Polsce bardziej prześladowani niż osoby LGBT+ . Projekt „W obronie chrześcijan”, który miał na celu zmianę jeszcze komunistycznych zapisów w KK utknął na razie w Sejmie – pisaliśmy o tym TU
30. Nie jest prawdą, że Polska głosowała na rzecz powołania niezależnego eksperta ds. LGBT przy ONZ (źródło), ale jest prawdą, że osoba ta ma prawo wywierać presję na poszczególne kraje i robi to w wielu dziedzinach.
31. Brak regulacji prawnych dla innych „wynalazków” współczesnej rewolucji kulturowej, jak banki spermy, cyber seks, coparentning itp.
OSIĄGNIĘCIA POLITYKI PRORODZINNEJ:
- Powstała Państwowa Komisja ds Pedofilii – link – powołana ustawa z dnia 30 sierpnia 2019 roku. Choć obecnie znajduje się w impasie.
- Udane interwencje ministra Czarnka na uczelniach ws tzw. deklaracji płci (przykład)
- ….oraz ws ograniczenia wolności akademickiej na uczelniach – Pakiet Wolności Akademickiej – link.
„Pakiet Wolności Akademickiej (…), jedna z pierwszych reform wprowadzonych po objęciu funkcji przez Ministra Przemysława Czarnka, uniemożliwia wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec pracowników naukowych za wyrażanie przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych” – stwierdził resort edukacji, ale jak bardzo jest krytykowany dobrze świadczy artykuł na stronie prawo.pl
Pakiet to reakcja na raportowane wcześniej nadużycia
Opis podstawowych założeń Pakietu Wolności Akademickiej MEIN z dn. 9-12-2020- link
32. Oprócz ministra Czarnka, pozatraktatowym ograniczeniom suwerenności Polski pod płaszczykiem kwestii ideologicznych stara się przeciwdziałać Suwerenna Polska i Ministerstwo Sprawiedliwości (przykład).
Obecnie to raczej konserwatywni obywatele i organizacje potrzebują ochrony, były gej może zostać wsadzony do więzienia (link) za to, że jest byłym gejem, a bank wypowiada konto chrześcijańskiej organizacji – jak pisaliśmy. Powyższa lista nie jest pełna, ani skończona.
Agnieszka Marianowicz-Szczygieł
