Poprzez zmartwychwstanie swego Syna, Syna Człowieczego, Bóg przechodzi pośród zwycięstw i klęsk dzisiejszego świata, dzisiejszego człowieka – mówił św. Jan Paweł II. Wielkanoc – to noc, której spełnieniem jest zwycięstwo życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią i miłosierdzia nad zemstą. Otwórzmy nasze serca na przesłanie płynące ze Zmartwychwstania Pańskiego i bądźmy Jego odważnymi świadkami wobec współczesnego świata! Życzymy, by blask prawdy Wielkiej Nocy rozświetli ł wszelkie mroki codzienności; Niech Chrystus zagości w naszych sercach, rodzinach i wspólnotach, abyśmy patrzyli z nadzieją w przyszłość i na nowo podejmowali swoje powołanie. Niech aniołowie, którzy zaświadczyli o Zmartwychwstaniu Jezusa towarzyszą nam w drodze do pełnego życia w Chrystusie. Błogosławionych i spokojnych świąt spędzonych w gronie najbliższych życzy redakcja Afirmacji.
Wielkanoc jest pierwszym i najważniejszym świętem chrześcijańskim. Apostołowie świętowali tylko Wielkanoc i każdą niedzielę, która jest właśnie pamiątką Nocy Paschalnej. Dopiero z upływem wieków zaczęły pojawiać się inne święta i okresy przygotowania aż ukształtował się obecny rok liturgiczny, który jednak przechodzi różne zmiany.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: Tej właśnie nocy Chrystus skruszył więzy śmierci
Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła, dlatego ze względu na symbolikę ważne jest, by celebra nie zaczynała się przed zmrokiem. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”. Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni.
Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) – Exultet, która zaczyna się od słów: „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!”.
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. Tej nocy powraca po blisko pięćdziesięciu dniach uroczysty śpiew „Alleluja”. Obrzęd liturgii przewiduje poświęcenie wody, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu.
Czasami, na wzór pierwotnych wspólnot chrześcijańskich, w noc paschalną dokonywano chrztu katechumenów, udzielając im zarazem bierzmowania i pierwszej Komunii św. Wszyscy wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne wyrzekając się grzechu, Szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. Odnawiając przyrzeczenia chrzcielne można uzyskać odpust zupełny.
Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał. Pierwotnie procesja obchodziła cmentarz, który zwykle znajdował się w pobliżu kościoła, by oznajmić leżącym w grobach, że Chrystus zwyciężył śmierć.
Noc Paschalna oraz Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie, pierwszy dzień tygodnia, uroczyście obchodzony w każdą niedzielę przez cały rok. Apostołowie świętowali tylko Wielkanoc i każdą niedzielę, która jest właśnie pamiątką Nocy Paschalnej. Dopiero z upływem wieków zaczęły pojawiać się inne święta i okresy przygotowania, aż ukształtował się obecny rok liturgiczny.
Ponieważ cud Zmartwychwstania jakby nie mieści się w jednym dniu, dlatego też Kościół obchodzi Oktawę Wielkiej Nocy.
Źródło: ekai.pl